علیرغم ادامه روند کاهشی قیمت ها در حوزه های صادراتی و تقاضای کم رمق در بازار داخلی؛ این هفته بازارساز با افزایش ضریب ۵ درصدی از ۷۵ به ۸۰ درصد و وجود برخی شبهات در تعیین میانگین نرخ صادراتی، به نوعی در تلاش است تا شاید بتواند با ایجاد یک روند صعود در خلاف جهت گزاره های بنیادین موجود در بازارهای صادراتی؛ بازار داخلی را به تکاپو وادارد …
افزایش ۵ درصدی ضریب تعیین نرخ پایه عرضه های بورسی باعث شد تا علیرغم شیب کاهشی نرخ شمش در حوزه های صادراتی، شاهد افزایش قیمت حدود ۳۲۰ تومانی در نرخ پایه این هفته باشیم .
صرفنظر از استقبال یا عدم استقبال تقاضای حوزه نورد از عرضه های این هفته شمش؛ ظاهرا اگر اوضاع با همین فرمول تعیین نرخ پایه؛ یعنی اعمال ضریب ۸۰ درصدی؛ برای عرضه میلگرد آجدار در روز چهارشنبه پیش برود؛ به نرخی معادل با حدود ۱۱،۸۶۰ تومان یا حدود ۱۲،۹۳۰ تومان، یا همان حول و حوش ۱۳ هزار تومان با احتساب مالیات ارزش افزوده، خواهیم رسید که با توجه به شاخص متوسط نرخ امروز بازار میلگرد آجدار حول و حوش ۱۲،۶۷۵ تومان +vat؛ یعنی حدود کیلویی ۳۰۰ تومان پایین تر از نرخ احتمالی پایه عرضه میلگرد آجدار؛ بعید بنظر میرسد که روی این نرخ تقاضا علاقهای به خرید نشان دهد .
فشار فولادسازان با خاستگاه افزایش نرخ پایه عرضه شمش؛ چنانچه اگر تقاضای محصول نهایی در بازار داخلی توجهی به تحریک بازار مقاطع طویل فولادی از طریق بورس کالا و افزایش قیمت ها، نشان ندهد؛ فقط موجبات رکود بیشتر و تعمیق بیشتر این رکود را فراهم خواهد کرد…
چنانچه اگر نوسانات نرخ دلار نیمایی را نامحسوس درنظر بگیریم؛ شاخص نرخهای صادراتی CIS مورد استناد تعیین نرخ پایه در هفته آتی بنا بر شیوه نامه فعلی تنظیم بازار محکوم به عقب نشینی است که در نهایت بازهم منجر به کاهش نرخ عرضه ها درهفته آتی خواهد شد .
در حال حاضر ضرایب ۵۷۰ و ۶۴۵ دلاری مد نظر بازارساز در تعیین نرخ پایه عرضه های بورسی بوده، در حالیکه نرخ های واقعی و برخط به ترتیب ۵۵۰ و حول و حوش ۶۰۰ دلار به ازای هر تن شنیده میشود.
البته بارها و بارها شاهد بودهایم؛ شیوه نامه ها و یا حتی ایده پردازان و حامیان این شیوه نامه ها؛ در طول چند سال اخیر، نه تنها توانایی مقابله با خاستگاه تنظیم بازار واقعی به نفع مصرف کننده داخلی را نداشتهاند، بلکه در صورت مقاومت به راحتی حذف و کنار گذاشته شدهاند .